بازدارنده شعله

بازدارنده شعله ، یک افزودنی کاربردی که مقاومت شعله در برابر پلیمرهای قابل اشتعال را ایجاد می کند ، عمدتا برای بازدارنده شعله مواد پلیمری طراحی شده است. انواع مختلفی از بازدارنده های شعله وجود دارد که با توجه به روش استفاده ، بازدارنده شعله به دو دسته بازدارنده شعله و واکنش تقسیم می شوند.
بازدارنده های شعله افزودنی از طریق روش های اختلاط مکانیکی به پلیمرها اضافه می شوند تا باعث مهار شعله پلیمرها شوند. در حال حاضر ، بازدارنده های شعله افزودنی عمدتاً بازدارنده های شعله آلی و بازدارنده های شعله غیر آلی و بازدارنده های شعله هالوژن (بازدارنده های شعله آلی) هستند. کلرید و برومید آلی) و غیر هالوژن. برخی از بازدارنده های شعله های آلی توسط برم ، فسفر و نیتروژن ، نیتروژن و فسفر قرمز و ترکیبات نشان داده می شوند. غیر آلی عمدتا سیستم های بازدارنده شعله مانند تری اکسید آنتیموان ، هیدروکسید منیزیم ، هیدروکسید آلومینیوم و سیلیکون است.
بازدارنده شعله واکنش به عنوان یک مونومر برای شرکت در واکنش پلیمریزاسیون استفاده می شود. بنابراین ، پلیمر خود حاوی یک جز ret بازدارنده شعله است. مزایا این است که مواد پلیمری تأثیر کمی بر عملکرد مواد پلیمری دارد و بازدارنده شعله با دوام است .