نقش بازدارنده های شعله چیست؟

بازدارنده شعله یک ماده افزودنی شیمیایی است که در صنعت ، زندگی و سایر زمینه ها نقش مهمی دارد. این می تواند اشتعال پذیری مواد را سرکوب کرده و به بازدارندگی ایده آل مواد برسد. ایمنی جان و مال مردم نیز تضمین می کند. نقش خاص بازدارنده های شعله شامل جنبه های زیر است.

1. خفه شدن گاز غیر قابل احتراق
بازدارنده شعله پس از گرم شدن ، گاز غیر قابل احتراق را تجزیه می کند و غلظت گاز قابل احتراق تجزیه شده توسط مواد قابل احتراق به حد احتراق پایین رقیق می شود. همچنین باعث غلظت اکسیژن در محدوده احتراق می شود و با موفقیت مانع گسترش آتش می شود.

2. اثر گرمازا
گرمای آزاد شده توسط هر احتراق در مدت زمان کوتاه محدود است. اگر بخشی از گرمای آزاد شده توسط منبع آتش بتواند در مدت زمان کمی جذب شود ، دمای شعله کاهش می یابد ، به سطح احتراق تابش می کند و بر روی گاز بخار شده تأثیر می گذارد. گرمای ترک خوردن مولکول های قابل احتراق به رادیکال های آزاد کاهش می یابد و واکنش احتراق تا حدی سرکوب می شود. در شرایط دمای بالا ، بازدارنده شعله یک واکنش گرماگیر شدید دارد ، بخشی از گرمای ساطع شده توسط احتراق را جذب می کند ، درجه حرارت سطح مواد قابل احتراق را کاهش می دهد ، به طور موثر تولید گازهای قابل احتراق را سرکوب می کند و از گسترش احتراق جلوگیری می کند. مکانیسم بازدارنده شعله بازدارنده شعله Al (OH) 3 افزایش ظرفیت حرارتی پلیمر است تا بتواند گرمای بیشتری را قبل از رسیدن به دمای تجزیه حرارتی جذب کند و در نتیجه عملکرد بازدارنده شعله آن را بهبود بخشد. این نوع بازدارنده شعله کاملاً خصوصیات خود را در جذب مقدار زیادی گرما هنگام ترکیب با بخار آب اعمال می کند و توانایی بازدارنده شعله خود را بهبود می بخشد.

3. خفگی گاز غیر قابل احتراق
بازدارنده شعله هنگام گرم شدن گاز غیر قابل احتراق را تجزیه کرده و غلظت گاز قابل احتراق تجزیه شده توسط مواد قابل احتراق را در زیر حد احتراق پایین رقیق می کند. در عین حال ، تأثیر رقیق شدن غلظت اکسیژن در منطقه احتراق ، جلوگیری از ادامه احتراق و دستیابی به اثر عقب ماندگی شعله را دارد.

4. مهار واکنش زنجیره ای
طبق تئوری احتراق واکنش زنجیره ای ، این رادیکال های آزاد هستند که برای حفظ احتراق مورد نیاز هستند. بازدارنده شعله می تواند بر روی منطقه احتراق فاز گاز عمل کند و رادیکال های آزاد را در واکنش احتراق ضبط کند ، در نتیجه از گسترش شعله جلوگیری می کند ، تراکم شعله در منطقه احتراق را کاهش می دهد و در نهایت سرعت واکنش احتراق را تا پایان آن کاهش می دهد. اگر مواد بازدارنده شعله حاوی هالوژن ، دمای تبخیر و دمای تجزیه پلیمر آن یکسان یا مشابه باشد ، وقتی پلیمر از نظر حرارتی تجزیه می شود ، بازدارنده شعله نیز در همان زمان فرار می شود. در این زمان ، بازدارنده شعله حاوی هالوژن و محصولات تجزیه حرارتی همزمان در منطقه احتراق فاز گاز قرار دارند و هالوژن می تواند رادیکال های آزاد را در واکنش احتراق تصرف کند ، در نتیجه از گسترش شعله جلوگیری می کند ، چگالی شعله در منطقه احتراق ، و در نهایت کاهش سرعت واکنش احتراق تا پایان .