مانند انواع دیگر پوشش ها ، پوشش های مقاوم در برابر آتش معماری همچنین از مواد پایه ، مواد افزودنی ، مواد پرکننده و رنگدانه ها تشکیل شده است. تفاوت در این است که تعداد زیادی از اجزای ضد حریق به پوشش مقاوم در برابر آتش اضافه می شوند و برخی از الزامات خاص در انتخاب مواد وجود دارد.
در حال حاضر ، مواد پایه ای که معمولاً در پوشش های ضد حریق استفاده می شوند ، غیر آلی و آلی هستند. مواد پایه پوشش نسوز غیر مدل عمدتا شامل سیلیکات (مانند سیلیکات سدیم ، سیلیکات پتاسیم ، سیلیکات لیتیوم و غیره) ، فسفات (مانند آلومینیوم هیدروژن فسفات) ، سیلیس سل و غیره است. انواع مختلفی از مواد پایه وجود دارد برای پوشش های ضد حریق آلی ، که به دو دسته تقسیم می شوند: پایه آب و حلال. مایعات پایه پایه آب ، امولسیون های سیلیکون - اکریلیک ، امولسیون های پلی وینیل استات ، امولسیون های جزئی کلر ، امولسیون های استایرن-بوتادین و مواد پایه حلال فلوکسان عمدتاً شامل رزین های فنلی ، رزین های الکیدی هالوژنه ، رزین های پلی استر غیر اشباع و رزین های آمینه هستند ( مانند رزین اوره-فرمالدئید ، رزین ملامین فرمالدئید و غیره) ، رزین الفین هالوژنه (مانند رزین کلرید پلی وینیل ، پلی اتیلن با کلر بالا ، وینیل پرکلرین شده: رزین فوران ، رزین سیلیکون و لاستیک کلر ، و غیره مواد پایه رزین مصنوعی می تواند باشد با هم استفاده می شود تا گاهی اوقات با نیمی از تلاش دو برابر نتیجه بگیرید
در پوشش های ضد حریق ضد احتراق ، مواد افزودنی بازدارنده آتش عمدتا بازدارنده شعله هستند. ترکیبات آلی معمولاً حاوی فسفر و هالوژن (مانند پارافین کلره دار ، دکابروموبیفنیل اتر ، تریکرزیل فسفات و 8-تری کلرواتیلن فسفات و غیره) و همچنین آنتیموان (تری اکسید آنتیموان) ، بور (اسید بوریک بازدارنده های شعله غیر آلی مانند روی) ، آلومینیوم سری (هیدروکسید آلومینیوم) و سری منیزیم (هیدروکسید منیزیم). افزودنی های ضد حریق برای پوشش های ضد حریق ضد نفوذ معمولاً یک ماده واحد نیستند ، بلکه یک سیستم ترکیبی شامل کاتالیزور کربن زدایی دهیدراته (منبع اسید) ، ماده تشکیل دهنده کربن (منبع کربن) و عامل کف کننده است.
پرکننده هایی که معمولاً مورد استفاده قرار می گیرند عبارتند از: خاک دیاتومه ، الیاف سیلیکات پودر شده ، پودر میکا ، کائولن ، پودر سپیولیت ، پودر تالک و غیره. انتخاب مناسب پرکننده های نسوز می تواند مقاومت در برابر ترک خوردگی و مقاومت در برابر افتادگی پوشش ها و لایه های کربنی را بهبود بخشد.
رنگدانه های موجود در پوشش های ضد حریق نه تنها باعث بهبود خواص فیزیکی و شیمیایی و خواص مکانیکی پوشش های مقاوم در برابر آتش می شوند ، بلکه تأثیر مهمی نیز دارند. رنگدانه هایی که معمولاً مورد استفاده قرار می گیرند مواد ماسک سفید (دی اکسید تیتانیوم ، اکسید روی ، سفید باریم روی و غیره) ، رنگدانه های قرمز (اکسید آهن قرمز ، قرمز تولویدین ، پودر قرمز ، قرمز کادمیوم ، قرمز کروم مولیبدن و غیره) ، رنگدانه های نارنجی (مولیبدن) کروم نارنجی ، زرد کروم ، اکسید آهن زرد ، زرد کادمیوم ، زرد سریع سریع و غیره) ، رنگدانه های سبز (سبز کروم سرب ، اکسید کروم سبز ، فتالوسیانین سبز و غیره) ، رنگدانه های آبی (آبی اولترا مارین آبی ، آبی فتالوسیانین ، و غیره) ، رنگدانه های سیاه (سیاه و سفید ، سیاه و سفید و غیره).