از آنجا که ذاتی است بازدارنده شعله مواد به درمان ضد شعله بیشتر احتیاج ندارند ، محتوای زیر برای مواد ضد شعله افزودنی است. مواد قابل اشتعال به طور کلی می تواند شامل رزین های ترموپلاستیک ، رزین های حرارتی ، لاستیک ، رنگ ، الیاف (الیاف طبیعی و الیاف مصنوعی) ، چوب و مواردی از این دست باشد. مواد قابل اشتعال فوق را می توان با روش های زیر به مواد بازدارنده شعله تبدیل کرد.
(1) رزین ترموپلاستیک رزین پلی استر ترموپلاستیک شامل پلی الفین های رایج ، پلی استرها ، پلی آمیدها و غیره ، مانند پلی اتیلن ، پلی پروپیلن ، پلی استایرن ، ABS (آکریلونیتریل-بوتادین کوپلیمر استایرن) ، پلی- فنیلن اتیلن دی کربوکسیلات (PET) ، پلی بوتیل (PET) ، پلی بوتیل PBT) ، پلی کربنات (PC) ، نایلون 6 و نایلون 66 ، و غیره اصلاح بازدارنده شعله. اما معمولاً افزودنی های بازدارنده شعله هدف قرار می گیرند ، یعنی یک خاصیت بازدارنده شعله بر روی نوع خاصی از رزین اثر می گذارد. بازدارنده های شعله انواع کمتری دارند که می توانند به طور گسترده مورد استفاده قرار گیرند ، بنابراین معمولاً باید با دقت انتخاب ، آزمایش و ترکیب شوند.
(2) رزین حرارتی شامل رزین اپوکسی ، رزین فنل ، پلی اورتان ، رزین پلی استر غیر اشباع و موارد مشابه است. بنابراین ، این نوع رزین نیاز به ترکیب چند جز در کاربرد دارد. بازدارنده شعله می تواند همزمان اضافه شود و با هم زدن سریع به طور مساوی مخلوط شود. پس از اتمام اختلاط ، واکنش پخت در دمای مشخص انجام می شود و می توان پس از اتمام پخت ، ماده رزینی حرارتی را با خاصیت بازدارنده شعله تشکیل داد.
(3) لاستیک لاستیک می تواند به عنوان سیم و مواد کابل ، مواد تسمه نقاله و غیره استفاده شود. نیازهای بازدارنده شعله بسیار زیاد است. لاستیک بازدارنده شعله با ترکیب لاستیک خام ، بازدارنده های شعله و مواد افزودنی مختلف ، سپس پلاستیک سازی ، مخلوط کردن و ولکانیزه سازی برای تهیه مواد لاستیکی بازدارنده شعله تهیه می شود.
(4) پوشش ها و پوشش ها نیز با اجزای مختلف ترکیب می شوند. بنابراین ، در هنگام استفاده ، بازدارنده شعله و اجزای ترکیبی آن و اجزای تشکیل دهنده پوشش معمولاً با هم زدن مخلوط می شوند و باعث ایجاد پوشش می شوند و سپس روی سطح سازه فولادی یا سازه چوبی پوشش داده می شوند تا یک پوشش بازدارنده شعله ایجاد شود.
(5) الیاف شامل الیاف شیمیایی مانند پلی استر ، پلی پروپیلن ، اکریلیک ، اسپندکس و غیره و همچنین الیاف طبیعی مانند پارچه های پنبه ای و پارچه های ابریشمی است. الیاف شیمیایی را می توان با گلوله های ضد شعله با خاصیت بازدارنده شعله قبل از اینکه الیاف ساخته شوند ، ریسید. فیبر حاصل عملکرد بازدارنده شعله دارد. علاوه بر این ، با خاتمه دادن به الیاف و پارچه ها ، قابلیت عملکرد بازدارنده شعله نیز به پایان می رسد. پارچه الیافی در محلول اتمام بازدارنده شعله غوطه ور می شود. اجزای بازدارنده شعله می توانند واکنش پذیر بوده و با گروههای عملکردی موجود در فیبر واکنش دهند تا ساختار بازدارنده شعله را به فیبر پیوند دهند. اجزای بازدارنده شعله همچنین می توانند از نظر جسمی به فیبر چسبیده باشند. فیبر با این وجود ، اجزای مقاوم در برابر شعله با مقاومت فیزیکی ، به دلیل ضعف نیروی پیوند اجزای مقاوم در برابر شعله و الیاف ، مقاومت در برابر شستشوی آب ندارند. در نتیجه ، این فیبر پس از شستشوی مکرر ، عملکرد بازدارنده شعله خود را از دست می دهد.
(6) چوب چوب ماده ای قابل اشتعال است. با این حال ، به عنوان یک ماده طبیعی ، دارای ویژگی های حفاظت از محیط زیست ، تجدید پذیر ، و زیست تخریب پذیر است. ضد حریق چوب معمولاً روش اشباع را در پیش می گیرد. یعنی از طریق فشار منفی زیاد ، شکاف های موجود در چوب و هوای موجود در لوله الیاف خارج شده و چوب در مایع مقاوم در برابر شعله غوطه ور می شود. فشار باعث می شود اجزای مقاوم در برابر شعله به چوب وارد شوند و مواد چوبی مقاوم در برابر شعله پس از خشک شدن تشکیل می شوند.